Les om quiltaren Eldrid i lokalavisa Fjordenes Tidende!

I lokalavisa Fjordenes Tidende som i hovudsak dekker ytre del av Nordfjord, finn vi under "Tilbakeblikk i 2018" eit flott stykke om quiltaren og tekstilkunstnaren Eldrid Røyset Førde frå Bremanger. Ho er ein av våre tidlegare medlemmer og mange kjenner nok henne att frå då vi arrangerte Regionstreff våren 2018. Då hadde ho foredrag og fortalde om reisa ho hadde til eit stort quiltetreff i Russland, bildet under her er hennar private frå denne turen.

Teksten er kopiert frå nettavisa til Fjordenes Tidende. God lesnad!!

Quilting: – Datamaskina og internett har spela ei stor rolle i «quiltekarrieren» min, seier Eldrid Røyset Førde. Her er ho i Russland på ein internasjonal festival. Alle foto: privat 

Eit unikt quiltemønster, deltaking i eit amerikansk tv-show og oppdaginga av internett har gjort at Eldrid Røyset Førde (66) har lappa saman eit teppe av vener over heile verda.  

– Det starta først med nokre grupper på Yahoo som ein kunne melde seg inn i, og då fekk ein venner over heile verda med felles interesser, fortel den pensjonerte læraren frå Bremanger.

No held ho kontakta med quiltevennane gjennom Facebook. Der får ho også inspirasjon til å reise rundt på internasjonale quiltefestivalar, som den ho nyleg var på i Russland.

– Det var russiske Facebook-venner som hadde posta bilde av utstilling med quiltar utover marka – quilted field. Det var så spesielt at eg måtte bort og sjå, fortel Røyset Førde.

Internasjonale quiltefestivalar har ho også vore på i Birmingham i England, og Houston i USA.

– Då vi reiste til Russland vart eg overraska over mottakinga vi fekk. Eg kjende ikkje nokon, og reiste i lag med mannen og dottera mi. Dei var så imøtekommande. Quiltarar er jo ofte kjekke folk, og i og med at ein har felles interesse, så har ein mykje å prate om, seier ho.

– Eg innser at mykje av det spennande eg har fått vore med på, ikkje hadde vore mogleg å få til utan internett og det kontaktnettverket som eg har fått der, seier Eldrid.

Kameleonquilt på TV

Quilting er ein avansert lappeteknikk, der ein syr saman stoffbitar i ulike intrikate mønster, gjerne til brukskunst. Og Eldrid har kome opp med sitt eige originale design – kameleonquilt.

– Eg begynte å lage mønster av ting eg har laga for å selje. Dei mest populære var quiltane med flippar som kan brettast så dei skiftar utsjånad. Det var noko heilt nytt. Ei venninne i USA sa eg burde sende det inn til eit populært TV-show i USA som viser fram ulike måtar å lage patchwork på.

Resultatet var at Eldrid vart invitert til Hollywood for innspeling av ei episode til den siste sesongen av Simply Quilts i 2005.

– Programleiaren synest det var kjempeflott. Berre å reise bort dit var ei oppleving – å få vere i studio og oppleve omgjevandane, smiler ho.

Etter programmet var Eldrid glad ho alt hadde ei heimeside på engelsk.

– Ja, det har gått mest mønster på engelsk. Eg har sendt mønster til heile verda. Då det var reprise på episoden, i Australia til dømes, så merka eg det fordi då kom det ein haug med bestillingar på mønster.

Bestillingsverk

Interessa for lappeteknikk og quilting fatta Eldrid på slutten av 1980-talet.

– Eg såg ei «log cabin-blokk» og tenkte at dette såg lett ut, så dette greier sikker eg. Og det gjorde eg.

Snart venta meir intrikate mønster, og bestillingsoppdrag.

– Dei seinare åra har eg lage ein god del bestillingsverk som eg ikkje har stilt ut. Det har gått i til dømes kyrkjetekstil, fortel ho.

Ein finn derfor messehaklar og antepedium til preikestol og lesepult, som Eldrid har laga, i dei fleste kyrkjene i Bremanger. Ho har også lært vekk det ho kan.

– Eg har halde ein del kurs og foredrag i quilting tidlegare gjennom Norsk quilteforbund, i Norge, Sverige og Danmark, fortel Eldrid.

Helsa gjorde at ho ikkje kunne halde helgekurs lenger, men ho gjekk då over til å halde kurs online.

– Eg har hatt leddgikt sidan eg var unge. Det har gått greitt sidan eg har vore ganske bra i fingrane og hendene.

– Held hobbyen sjukdomen i sjakk?

– Det å bruke fingrane og dei små bevegelsane er jo trening. Og så seier dei at når ein held på med noko ein er interessert i, så gløymer ein smertene fordi ein er så oppslukt av det.

4 gode syvenner!

I lokalavisa "Fjordabladet" var det i dag ein stor artikkel om 4 av våre medlemmer i klubben. Dei kosar seg i lag og treffes ofte utanom møta våre. Her kan du lese artikkelen om dei, skriven av redaktør Ingebjørg N. Stokkenes.

Fire fargeglade damer med felles syglede

Dei møtast heime hos kvarandre til felles syhelger. – Vi fann ein felles interesse, og så er det supersosialt å møtast slik, smiler dei fire blide damene.

Denne gongen møtast dei heime hos Gitte Lefdal i Leivdalen – i eit julepynta hus. Her troppar Aslaug Berget Alsaker, Linda Honningsvåg og Synnøve Oddny Torheim opp med symaskinene sine under armane.

– Det er moro å få bruke kreativiteten, og så ser ein resultatet når ein skjer og syr i hop stoffet, seier Aslaug, før symaskina durar vidare i veg.

Byter på

I tre år har dei møttest slik – i rykk og napp. Dei har også hatt syhelg på Gol.

– Vi byter på kven syhelgene er hos, og så prøvar vi også å treffast på kveldar innimellom, fortel dei.

– Det vert reine symaraton. Når vi har syhelg så syr vi på dagen, og har god mat og drikke på kvelden, fastslår Synnøve. Dei er alle med i Nordfjord Lappe- og Quilteklubb, og ideen om syhelger kom opp etter ei samling på Hjelle skule.

– Vi fann ut at vi kunne vere heime med kvarandre, fortel dei.

Og når ein møtast slik over symaskina ved langbordet er det mykje drodling og løysing av verdsproblem ein får unna.

Stoffgal

Dei påstår dei ikkje er utstyrsfanatikarar, men innrømmer at pengane kan gå fort når ein er stoffgal.

– Men vi prøver å låne utstyr av kvarandre, slik som spesielle linjalar vi må bruke, seier dei.

Og når mannfolka gjerne har alt av utstyr i garasjen eller verkstaden sin, er syromma til desse damene minst like innhaldsrike.

– Men ein treng ikkje kjøpe av dei dyraste symaskinene. Ein klarer eg fint med ei heilt enkel maskin som har dei saumane ein nyttar mest. Så kan ein heller ønskje seg dyrare broderimaskiner etter kvart, påpeikar damene.

– Eg kjøpte mi første symaskin av konfirmasjonspengane mine, og eg har den ståande framleis, fortel Synnøve.

Ulike maskiner

– Eg har alltid quilta for hand, om du vil ha maskin som gjer jobben må ein opp i storleik, men ein kan fint klare sy enkle ting med mindre maskiner, seier Gitte, som har ny maskin på si ønskjeliste.

Damene ramsar opp ulike maskiner dei har; kursmaskin, reisemaskin, broderimaskin.

– Men ein kan sy med ei heilt vanleg maskin, seier Synnøve, som også syr kle.

– Det er akkurat som med bil, ein kjøper ikkje det største og dyraste med ein gong. Ein må spare ei stund. Alt til si tid, smiler Aslaug, som har investert i ei maskin til 50.000 kroner.

Dei er samde om at det ikkje er problem å bruke pengane på mykje utstyr til hobbyen, men at ein ikkje treng å gjere det.

– Men vi blir lett hekta på stoff og sytilbehøyr, seier Synnøve. Dei påpeikar at dei gjerne byter stoff og utstyr med kvarandre. Dei har alle knappedilla, og hiv ingenting som ken brukast i eit syprosjekt.

Trimmar lattermusklane

Også Linda blei biten av basillen, og er med i gjengen.

– Dette er veldig trivelege og kjekke damer, fastslår ho, som meiner ho ikkje er så veldig til å sy sjølv, men at ho har noko å strekkje seg etter.

– Og så får vi trimma lattermusklane når vi møtast, seier Synnøve.

Linda og Synnøve deler også hageinteressa, og har titt tema å snakke om der.

Linda syr mykje stichery – småbroderi.

– Det er best å sy småting som eg kan få i mål, smiler ho.

Synnøve presiserer at ho likar best å sy med maskin, medan Gitte synest det er kjekt å sy slumretepper, og noko som går litt fort.

– Det er berre fantasien som set ein stoppar for kva vi kan lage, seier Aslaug.

Jul heile året

No er jula like rundt hjørnet, men desse damene tenkjer jul heile året.

– Skal vi bli ferdig med juletinga så må ein begynne i januar med å sy. Vi syr til jul heile året, fastslår dei.

Ein skulle kanskje tru at desse syglade damene hadde fullt av sydde løparar, veggbilde og anna fylt opp i heimane. Men dette avviser dei.

– Det vert ein heil del gåver til dei vi veit likar slikt, og så blir det mykje basargevinstar eller vi sel til dei som vil kjøpe. Og har eg ein løper liggande på bordet så forsvinn den til ein kvann etter kort tid, smiler Gitte og syvenninnene.

(beklager det lange smale innlegget, men det vart berre slik ved kopiering av e-avis! Bloggredaktør)

Omtale av oss i Fjordabladet!

I dagens lokalavis "Fjordabladet" er det omtale av klubben vår! Fokuset er på prisen vi fekk frå Studieforbundet kultur og tradisjon, "En million på rett kurs"!

(Bildet er frå den digitale nettavisa til Fjordabladet)

Journalisten tok seg god tid til å bli kjend med medlemmane og høyre om aktiviteten i klubben vår.
Med rundt 60 medlemmer frå heile 13 kommuner i regionen vår, så har vi ein fantastisk kjekk møteplass for oss med same interesse!

Til dei medlemmane som ikkje abonnerer på avisa: Om du vil ha dette bildet på epost, send epost til hatlene@online.no så får du det tilsendt!